Fotos huilen

Mijn projecten

Jaha,ik ben de blog toegeven een beetje vergeten, om dat ik mijn hele ontwikkeling en alles wat ik doe in mijn stageverslag bij hou. Sinds midden augustus loop ik stage bij een fotostudio in Enschede.
Het is een reclamefotografie studio, waar drie fotografen aan verschillende projecten werken voor grote bedrijven. Ik loop mee als een soort assistente en probeer op die manier zoveel informatie als mogelijk op te zuigen- als een spons. Helaas is er weinig tijd voor eigen projecten. Maar ik heb twee studioprojecten die in het weekend plaats vinden. Een heb ik twee weken geleden doorgevoerd. Ik liet mensen huilen en heb deze geportretteerd. Ik was van tevoren erg zenuwachtig of het mijn modellen mogelijk zou zijn, echte emoties te laten zien voor de camera. Ik liet hun tijd om in gedachten te zijn en de emotie ontwikkelde zich. Ik ben erg tevreden met het resultaat, en ik ben zeker dat het ook wat losmaakt in de kijker.
Deze zaterdag ga ik een vormstudie maken, van naakte mensen met een muziekinstrument, deze mensen komen van het conservatorium. Door alleen licht en schaduw wil ik proberen heel estetieke fotos te maken, waarin het instrument vloeiend in de lichaam overgaat.
Verder heb ik naar een gesprek met Arjan besloten om een serieus project met achtergrond te gaan doen, en daarvoor ga ik eind november twee weekenden naar twee klosters in duitsland toe en fotographeer nonnen in hun leven en werken.Ik vind het erg interessant om in het leven van mensen in te duiken en een soort reportage van hun leven te maken en op die manier mij en andere mensen een kijkje te geven in een wereld waar ze eigelijk zelf niet terecht komen en niet weten wat er gebeurt. Ik vind het belangrijk als ik mensen fotografeer om ze ook wat beter te kennen, van ik ben van mening, dat zich dat ook in de fotographie weer spiegelt.